Ο άγιος Ρηγίνος, καταγόταν από τη Λιβαδειά και ήταν ανιψιός του Αγίου Αχιλλείου Λάρισας. Σαν επίσκοπος Σκοπέλου συμμετείχε στην Σαρδική σύνοδο και η συμβολή του στην καταδίκη της αίρεσης του Αρείου, ήταν καταλυτική. επίσκοπος Σκοπέλου που μαρτύρησε στη Σκόπελο σε διωγμό κατά των χριστιανών τον 4ο αι. μ.Χ., είναι ο σεβαστός προστάτης και πολιούχος του νησιού. Οι Σκοπελίτες τον τιμούν και ζητούν τη βοήθειά του σε δύσκολες στιγμές, όπως αποδεικνύουν τα τάματα που αφιερώνουν στην εκκλησία του.

Το μοναστήρι του αγίου Ρηγίνου κτίστηκε το 1728, σύμφωνα με μαρμάρινη πλάκα που βρέθηκε παλαιότερα στην είσοδο της μονής, πιθανότατα πάνω στα κατάλοιπα προγενέστερου μοναστηριού των βυζαντινών χρόνων. Στη δυτική πλευρά του, μπορεί κανείς να δει τον τάφο του αγίου Ρήγινου: μία λίθινη σαρκοφάγο η οποία χρονολογείται στον 4ο αι. μ.Χ. Το Μοναστήρι κτίστηκε σε αυτή τη θέση, στην οποία υπάρχει η παράδοση από τα παλιά χρόνια, ότι μεταφέρθηκε το σώμα του Αγίου Ρηγίνου και ενταφιάστηκε, μετά την μαρτυρική εκτέλεση του στη θέση «Άγιος Ρηγινάκης» στη χώρα. Εδώ εντοπίστηκαν τα θεμέλια του παλιού κτίσματος που χρονολογείται από τον 5- 6ο αιώνα. Μάλλον επρόκειτο για τρίκλιτη βασιλική, καθώς στην περιοχή υπάρχουν μαρμάρινοι κίονες. 

Ο μεγάλος σταυροειδής ναός, που βλέπουμε σήμερα είναι τύπος ναού που σπανίζει στην ύπαιθρο ανήκει στους νεότερους χρόνους. Αποπερατώθηκε το 1969, στη θέση του παλαιού καθολικού, στον τύπο της μονόκλιτης καμαροσκέπαστης βασιλικής, ο οποίος κατεδαφίστηκε λόγω των καταστροφικών σεισμών του 1965.

Η εμβληματική για τη Σκόπελο μονή γιορτάζει στις 25 Φεβρουαρίου, ημέρα θανάτου του αγίου. Η γιορτή και το πανηγύρι του Αγίου Ρήγινου συγκεντρώνουν εδώ χιλιάδες προσκυνητές, από τη Σκόπελο, τα γύρω νησιά αλλά και από την ηπειρωτική Ελλάδα.