Λαογραφικό Μουσείο Σκοπέλου

Το Λαογραφικό Μουσείο Σκοπέλου αποτελεί μια πραγματική «κιβωτό» για αντικείμενα, απλά, καθημερινά, ή και σπάνια καλλιτεχνήματα, που άλλοτε βρίσκονταν σε χρήση και σήμερα αποτελούν μαρτυρίες των αναγκών και των επιτευγμάτων των ανθρώπων περασμένων εποχών. Στόχος του είναι να συμβάλει ενεργά στην προβολή και διατήρηση της υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς της Σκοπέλου, αλλά και να προσεγγίσει τις νεότερες γενιές, μέσα από εκπαιδευτικά προγράμματα και κάθε είδους δράσεις, έτσι ώστε να συνδέσει το παρελθόν με το παρόν και να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες του μέλλοντος για να αναλάβουν εκείνοι την προστασία του πολιτιστικού πλούτου του τόπου τους.

Το Λαογραφικό Μουσείο Σκοπέλου στεγάζεται σε ένα παλαιό αρχοντικό της Χώρας, το οποίο ανήκε στην οικογένεια Γιαννιού Νικολαΐδη. Το κτίριο οικοδομήθηκε το 1795, υπέστη σοβαρές ζημιές στον σεισμό του 1965 και ανακατασκευάστηκε το 1971, ως διατηρητέο, κρατώντας ανεπηρέαστη τη μορφή του, τα εσωτερικά και τα εξωτερικά δομικά και διακοσμητικά παραδοσιακά στοιχεία του. Το 1991, το αρχοντικό δωρίσθηκε από την οικογένεια Νικολαϊδη στο Δήμο για να μετατραπεί σε Λαογραφικό Μουσείο, το οποίο εγκαινιάστηκε τον Αύγουστο του 1992.

Οι Συλλογές του Λαογραφικού Μουσείου Σκοπέλου περιλαμβάνουν αντικείμενα διαφόρων ειδών, τα περισσότερα δωρεές κατοίκων του νησιού, όπως παραδοσιακές φορεσιές, σπάνια παραδοσιακά κεντήματα, κεραμικά, εικόνες, πίνακες ζωγραφικής, ασπρόμαυρες φωτογραφίες, αγροτικά εργαλεία, περίτεχνα ξυλόγλυπτα έπιπλα. Μέρος αυτών αποτελεί η συλλογή κεραμικών της οικογένειας Ροδίου, η συλλογή μαχαιριών και εργαλείων από το εργαστήρι του γνωστού μαχαιρά μπάρμπα Γιάννη του Λεμονή, καθώς και μια σειρά από παραδοσιακά σκαριά, φτιαγμένα από τον ναυπηγό-μικροτεχνίτη Τριαντάφυλλο Μπουνταλά. Έργο του Τριαντάφυλλου Μπουνταλά είναι και μια εντυπωσιακή αναπαράσταση ταρσανά, του παραδοσιακού ναυπηγείου της Σκοπέλου.