Η Μαρία Φάλκου ζωγραφίζει από μικρό παιδί, αυτοδίδακτη, και βαθιά συναισθηματική. Αν και έζησε για χρόνια στην Κρήτη, η αγάπη για τη Σκόπελο, τη Γλώσσα και τις παιδικές της αναμνήσεις δεν έσβησε ποτέ. Αντίθετα, έγινε η κινητήρια δύναμη για να ξυπνήσει το καλλιτεχνικό της ένστικτο.
Κάθε έργο της είναι μια ανάμνηση με χρώμα. Τα στενά δρομάκια της Γλώσσας, οι φωνές της γειτονιάς, τα παιδικά παιχνίδια, οι γιορτές και τα πρόσωπα που αγάπησε, ζωντανεύουν στους πίνακές της. Όπως η ίδια λέει, «οι εικόνες μού ερέθισαν το μάτι, ήθελα να τις καταγράφω για να μη χαθούν ποτέ».
Το πρώτο της έργο ήταν το σπίτι της γιαγιάς της. Από εκεί ξεκίνησε ένα προσωπικό ταξίδι στη μνήμη – μια συλλογή που έφτιαξε με αγάπη για τα παιδιά και την εγγονή της, με ιστορίες που γράφτηκαν πρώτα με λέξεις και μετά με πινέλο. Κάθε πίνακας συνοδεύεται από το δικό του μικρό αφήγημα.
Από το 1999 έως σήμερα έχει εμπνεύσει και διδάξει ζωγραφική σε παιδιά και ενήλικες στη Σκόπελο, ενώ παράλληλα δημιουργεί μοναδικά έργα από θαλασσόξυλα, πηλό, χαλκό και υφάσματα – πάντα με σεβασμό στο περιβάλλον και την παράδοση.
Η ζωγραφική της είναι βαθιά βιωματική. Συναισθηματική. Είναι η Σκόπελος, η Γλώσσα, που θυμάται και αγαπά. Είναι μια τέχνη που δεν γίνεται για να εντυπωσιάσει, αλλά για να συγκινήσει.
Φωτογραφία: Αρχείο Μαρίας Φάλκου
